niedziela, 16 sierpnia 2015

# 282. Poezja serca [33]



Zanurzcie się wraz ze mną w otchłań miłości…

Długiej miłości chwile minione

Heinrich Heine






Długiej miłości chwile minione
Dziś ledwie pomnim — oboje smutni —
Gdyśmy się bawiąc "w męża i żonę"
Nie znali jednak swarów i kłótni.
Czas nam upływał w ciągłej ochocie,
W ciągłych uściskach, w ciągłej pieszczocie.
Lecz raz w zabawie biegając gajem
Ukryliśmy się tak wyśmienicie,
Żeśmy się odtąd darmo nawzajem
Poszukiwali przez całe życie.

Przełożył
Adam Mieleszko-Maliszkiewicz





Christian Johann Heinrich Heine, właśc. Harry Heine (ur. 13 grudnia 1797 w Düsseldorfie, zm. 17 lutego 1856 w Paryżu) – poeta niemiecki epoki romantyzmu, pochodzenia żydowskiego.
Swą wysoką pozycję w literaturze zawdzięcza właśnie swojej poezji lirycznej i choć po emigracji do Paryża jego poezja uległa upolitycznieniu, to właśnie wiersze miłosne spowodowały, że tak chętnie jest czytany do dzisiaj.

A do posłuchania piękna, nostalgiczna Serenada Franza Schuberta w wykonaniu Edyty Geppert. Schubert napisał muzykę do wielu wierszy Heinego – może również jakiś wiersz był inspiracją do tej Serenady. Posłuchajcie….  

5 komentarzy:

  1. Rzeczywiście wiersz jest piękny. Nie znałam go. Uściski :-)

    OdpowiedzUsuń
  2. Nazwisko mi znane, ale... nic poza tym. Smutne, bo wiersz piękny.

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękny wiersz, ale jakiś taki...melancholijny i pełen tęsknoty.

    OdpowiedzUsuń
  4. Dziękuję za poznanie kolejnego Piękna przez wielkie P *.*

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za każdy pozostawiony komentarz. Moje oczy się śmieją, jak go widzę i od razu robi mi się weselej i cieplej na duszy. Dzięki Wam wiem, ze warto pisać dalej i ze mój blog ma jakiś sens. Staram się odpowiedzieć na każdy komentarz i odwiedzić wszystkich moich czytelników.
Pozdrawiam Was bardzo serdecznie i do zobaczenia na Waszym blogu.